"Un libro aberto é un cerebro que fala; pechado, un amigo que agarda; esquecido, un alma que perdoa
destruído, un corazón que chora" Proverbio indú

miércoles, 2 de marzo de 2016

POEMAS DE XUÑO E XANEIRO: febreiro

Este mes estamos de sorte. Tres trasnos de 1º de Bacharelato A nos achegan estes poemas. Grazas a Paula Fernández, Eva Menéndez e Iulia Vaduva.

Con cada vez que te veo
nueva admiración me das, 
y cuando te miro más 
aún más mirarte deseo. 
Ojos hidrópicos creo
que mis ojos deben ser; 
pues cuando es muerte el beber, 
beben más, y desta suerte, 
viendo que el ver me da muerte, 
estoy muriendo por ver.

Pero véate yo y muera; 
que no sé, rendido ya, 
si el verte muerte me da, 
el no verte qué me diera. 
Fuera, más que muerte fiera, 
ira, rabia y dolor fuerte; 
fuera muerte; desta suerte
su rigor he ponderado, 
pues dar vida a un desdichado
es dar a un dichoso muerte.

P. Calderón de la Barca (1600-1681), La vida es sueño

Cultivo una rosa blanca
en junio como en enero
para el amigo sincero
que me da su mano franca.

Y para el cruel que me arranca

el corazón con que vivo,
cardo ni ortiga cultivo;
cultivo la rosa blanca.

José Martí (1853-1895)


Sí,
mi amor,
lo sé,
sé que nos miramos a los ojos una vez,
y fue ahí cuando nos vimos,
cuando fuimos,
cuando nos volvimos verdad por un instante
que, aunque pequeño,
arrasó con todas las miradas por ser el único.
Pero dime de qué vale una vez
si lo que tú y yo queríamos eran cientos
y no fuimos capaces
ni de sumar tus dedos a los míos,
ni de mirarnos rozándonos la nariz,
ni de cruzar la ciudad de noche por un beso
-sigo pensando
que menos mal que no nos conocimos,
hubiéramos roto al mundo de amor,
estoy segura,
y este planeta no está hecho para morir así.


Elvira Sastre (1992), Cuarenta y tres maneras de soltarse el pelo

No hay comentarios: